portret van Dennis, trainend voor de Strong Viking Run 2013 Wijchen
Vorige maand werd ik gevraagd als fotograaf door Dennis; hij wilde een foto voor het personeelsblad van zijn werk, omdat hij 8 juli 2013 meedoet aan de Strong Viking run in Wijchen.
Daar kon ik geen nee op zeggen; foto’s maken buiten de studio vind ik fantastisch om te doen en dan helemaal met zo’n thema!
Ik zie altijd meteen een plaatje voor me: een sportieve man in actie, midden in een modderige poel waarbij het modder om je oren spat.
Dit plaatje overleg ik natuurlijk eerst met de klant, maar die was meteen enthousiast.
We hebben gekozen voor de Hatertse Vennen; niet alleen omdat het daar schilderachtig mooi is en ook nog eens erg dichtbij; ook de Strong Viking Run speelt zich daar straks af!
Als sfeer leek mij een lage avondzon geschikt, die meteen als ‘kickerlight’ (licht van achteren) moest dienen, zodat ik maar met één flitser op pad hoefde om ‘in te flitsen’.
Ik ben zowel met mijn Nikon reportage flitsers (aangestuurd door Pocketwizards) als met mijn Elinchrom studioflitsers op pad gegaan. Die laatste kan ik op locatie van 230V voorzien door middel van een Tronix Explorer XT 2400.
Op de locatie aangekomen heb ik gelijk voor een andere spot gekozen als die we voor ogen hadden; de zon stond al verder richting het westen als ik had ingeschat, en ik zag al snel een plek waar de zon goed stond en waarnaar ik minder ver hoefde te lopen vanaf de auto (lees: sjouwen met zware studioapparatuur). Want, de zon had nog veel kracht en ik koos daarom meteen voor een studioflitser (om zijn grotere vermogen). Bovendien liepen op die plek veel minder wandelaars (die ik liever niet in beeld wilde). Ik twijfelde nog wel tussen 200W en 500W. De 500 Watts zou optimaler zijn, maar die flitskop is érg zwaar en ik wilde geen risico’s nemen dat deze op mijn boomstatief om zou vallen….. (met als gevolg een lading geëlektrocuteerde, zeldzame padden en een gefrituurde Dennis?).
Na de eerste testfoto zag ik al snel dat mijn eerste idee (de zon bijna recht achter) nu niet zou lukken: het contrast van het tegenlicht was nog te groot; ik wilde geen zwarte bomen als achtergrond, maar ook geen compleet uitgebeten lucht.
Dus heb ik mijn setting iets naar rechts gedraaid (de zon kwam hierdoor meer van links achter).
De kleuren van het ven waren meteen al zó mooi, dat ik het flitslicht alléén op Dennis wilde laten vallen, dus zette ik een grid voor de Beauty Dish, zodat alleen Dennis door flitslicht ingevuld zou worden. Dat geeft een mooi natuurlijk beeld. Ik wilde Dennis wel helemaal in beeld hebben, en daardoor moest de flitser wel op enige afstand staan. Dat kon ook moeilijk anders, want het terrein was zo ongelijk dat we met veel moeite een veilig plekje vonden. Het statief hebben we ondersteund door balkjes omdat deze steeds langzaam in het ven wegzakte.
Helaas bleek op dat tijdstip de 200W nog onvoldoende om tegen de zon op te kunnen boksen, dus heb ik de grid er weer afgehaald (die zorgt voor een mooie smalle straal, maar neemt ook aardig wat lichtopbrengst weg).
Dat was goed, maar helaas nu wel een wat brede straal licht….
Afijn, we hebben een exacte spot gekozen waar ik de foto zou maken en het diafragma en de flitskracht ingesteld op mijn camera. Nu alleen nog even het omgevingslicht balanceren met het model (dmv de sluitertijd), én… Dennis kon beginnen. Het instellen van de sluitertijd kwam trouwens aardig nauw, omdat ook beweging hier een grote rol speelde. In dit geheel speelde dus ook de ISO-gevoeligheid nog een belangrijke rol
Ik wilde met de foto uitstralen dat je het gevoel had vlák voor Dennis te staan, zodat het lijkt dat de modderspetters bijna om je eigen oren te vliegen. Dat betekende een groothoeklens, maar ook dat ik erg dichtbij de ‘plons’ in het water moest liggen! Mijn camera is enigszins waterafstotend, maar toch blijft dat spannend!
Dennis heeft veel rondjes moeten rennen voordat we op elkaar afgestemd waren wanneer nu precies de ‘plons’ kwam. Dat was wel erg komisch trouwens! Maar ook moest Dennis nog even wennen aan niet teveel naar de bodem te kijken, maar ook niet té geacteerd in de lens te kijken.
Maar, we kwamen steeds dichterbij het plaatje dat we zochten. Inmiddels was de kracht van de zon al weer zover verminderd, dat ik de grid weer op de dish kon plaatsen.
Hieronder even twee foto’s waarbij je het verschil kan zien tussen ‘zonder- en mét flitslicht’.
Dennis viel regelmatig, maar dat maakte de sfeer van het plaatje alleen maar beter!
Inmiddels hadden we ‘DE shot’ al wel te pakken, maar omdat de zon inmiddels erg laag stond hebben we alsnog een paar foto’s gemaakt een paar meter naar links met de zon achter (mijn eerste plan).
In deze foto’s wilde ik iets minder actie, en iets meer portret vastleggen. Ik heb mijn 70-200mm VR II telelens erop gezet, het licht uitgebalanceerd, en nog een paar mooie plaatjes geschoten. Nu kon ik wel lekker ‘droog’ vanaf de kant schieten :).
Met de handdoek (die Dennis had meegenomen) heb ik de camera en de lenzen meteen zoveel mogelijk afgedroogd; ze waren drijfnat! Zelf ben ik nogal nat in de auto naar huis gereden, en heb ik thuis alle apparatuur natuurlijk meteen laten drogen, nog voor ik zelf mocht douchen ;).
De uiteindelijk gekozen foto vind je op de homepage van deze site. (en meer foto’s op mijn facebookpagina).