Nederland – Slovenië (volleybal)

Gisteren (zondag 13 november 2011) heb ik een (oefen)interland volleybal gefotografeerd: Nederland – Slovenië (heren).
Dat was nieuw voor mij, en dankzij een paar enthousiaste volleyballers in mijn familie.
Het was nb in onze eigen sporthal Arcus in Wijchen.
Maar na wat slechte ervaringen met indoor sportfotografie (sporthallen waar nauwelijks een TL brandt!) twijfelde ik nog wel of ik mijn camera mee moest nemen…..
totdat ik hoorde dat de NOS kwam uitzenden! (garantie voor genoeg licht, dacht ik….).
Het mooie van volleybal is bovendien dat je geen 400mm lens nodig hebt; het veld is betrekkelijk klein, mijn 70-200 mm moest toereikend zijn.

Ik wist eigenlijk nog niet zo heel veel van volleybal, dus de eerste set heb ik alleen maar gekeken (lees: geobserveerd, om eerst te kijken wát ik precies wilde fotograferen).
Toen achter de boarding gekropen en ‘gaan met die banaan’!
Het eerste probleem wat ik tegenkwam was het vastleggen van de ‘service’. Die spelers gooien de bal gauw 10 meter hoog en maken vervolgens ENORME sprongen bij de service… niks 200mm, terug naar 70mm en maar proberen de aanloop plus sprong enigzins te volgen.
Het tweede probleem was de waanzinnige snelheden van de bal tijdens de service en het smashen. Om de spelers te ‘bevriezen’ voldeed 1/350 sec nog wel (wel een bewogen arm dan maar dat vind ik wel mooi) maar om de bal ‘herkenbaar’ in beeld te krijgen moest wel naar 1/500 sec. (net als op de Grand Prix ; )
Dat de ISO op 1600 moest viel me niet tegen; bij wat ‘rustigere’ veldshots kon ik af en toe terug naar 800. Wel koos ik voor een zo groot mogelijk diafragma, dit om wat meer op de spelers te focussen; de achtergrond oogt zó enorm hectisch in zo’n volle sporthal! Op zich is dat gezien het snelle spel weer moeilijk scherpstellen, dus… veel foto’s maken maar!